Volledige tekst interview fam. Verhage

GYMNASTIEKVERENIGING OLYMPIA BETEKENT VEEL VOOR HOOGEVEENSE FAMILIE VERHAGE

‘Olympia is een deel van ons leven’

Hoogeveen Je hebt families waarvan een groot deel lid is van dezelfde sportvereniging. De familie Verhage uit Hoogeveen is daar een sprekend voorbeeld van. Van de zeventien familieleden zijn vijftien betrokken bij gymnastiekvereniging Olympia. Voorzitter Adrie Verhage is al 53 jaar lid en echtgenote Yvonne 50 jaar. De oudste sportvereniging van Hoogeveen is in huize Verhage dan ook regelmatig onderwerp van gesprek.

De Christelijke Gymnastiekvereniging Olympia, die in 1906 werd opgericht, zit volledig verweven in de familie Verhage. In 1967 verhuisde Adrie van het Zeeuwse Souburg naar Hoogeveen en ging aan de slag als gymleraar aan de christelijke technische school aan de Voltastraat. Hij werd lid van Olympia, vervulde diverse functies binnen de club en was initiatiefnemer van diverse activiteiten. Momenteel is het erelid van Olympia al zeven jaar waarnemend voorzitter, hoofdleider en voorzitter van de technische commissie van de regio Drenthe, waar hij sinds 1968 lid van is. Olympia betekent veel voor hem, via de club leerde hij ook zijn vrouw kennen. Yvonne kwam uit Rotterdam als 10-jarig meisje bij Olympia en ging nooit meer weg. Yvonne is al jaren leidster, startte 45 jaar geleden jazzgymnastiek, dat uitgroeide tot een florerende tak van de club. Daarnaast geeft ze al 25 jaar conditietraining aan een trimgroep van de budovereniging. „Olympia is een deel van ons leven”, zegt Adrie. „Toen ik in 1967 naar Hoogeveen verhuisde kende ik niemand. Als je mensen wilt leren kennen, kun je het best lid worden van een sportclub. Door Olympia heb ik vrienden gemaakt en mijn vrouw leren kennen. We hebben vier kinderen en acht kleinkinderen, waarvan vrijwel iedereen lid is van Olympia. Er wordt thuis dan ook veel over de club gepraat.” De laatste twee jaar misschien iets minder, want de activiteiten liggen stil. Veel activiteiten vinden sinds maart 2020 online plaats. „Ik geef online les, maar dat is niet ideaal, je ziet de kinderen niet”, zegt Yvonne. In oktober 2021 kon nog net één wedstrijd worden gehouden.

Souburg

Adrie werd geboren in Souburg waar hij lid werd van gymnastiekclub Zuidwesters. „Daar heb ik leren marcheren. In die tijd was het al moeilijk leiders te vinden, men was al lang blij dat iemand het wilde doen.” Hij wilde naar de ambachtsschool, maar zijn vader vond dat hij meer geschikt was voor de HBS. „Ik ging graag naar school. Dat was het ouderwetse stampwerk, je moest alles uit je hoofd leren. Daar heb ik nu bij het tv-programma De Slimste Mens veel gemak van. Je merkt dat de parate kennis bij de huidige generatie minder is.” Na de HBS koos hij voor de Christelijke Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Arnhem. „Ik deed veel aan sport, zoals gym, korfbal en voetbal. Vier jaar volgde ik de CALO in Arnhem, waar trolleybussen rijden. Arnhem is een mooie stad. Na mijn examen, dat uitgesteld werd wegens een polsbreuk, moest ik in militaire dienst. Ik kwam bij de geneeskundige troepen waar veel gymleraren en onderwijzers terecht kwamen. Ook daar heb ik veel gesport.” Daarna werd hij aangenomen als gymleraar in Hoogeveen. „Ik ben met de trein van Vlissingen naar Hoogeveen gereisd. Ik wist niets van Hoogeveen. Nu weet ik dat er weinig verschil in mentaliteit bestaat tussen Zeeuwen en Drenten, het dialect is ook bijna hetzelfde.”

Verhage sloot zich direct aan bij Olympia, waar hij gymleider werd. Dat was het begin van een band tussen Olympia en de familie Verhage, die na 53 jaar nog steeds zeer hecht is. Adrie vervulde veel functies binnen de club en voor de gymnastiekbond. „Ik heb voorgesteld een clubblad te beginnen. Mevrouw Masselink hielp mee en de kopij brachten we naar Jan Moraal, die het clubblad stencilde. Sinds een paar jaar hebben we geen clubblad meer, nu geven we een presentatiegids uit.” Adrie gaf ook de aanzet tot de realisatie van selectiegroepen. „Dat had nog wel wat voeten in aarde, hoor. Dat paste toen niet bij het christelijke karakter van de club. Na een bijeenkomst waarbij ik diverse stellingen besprak, is het ingevoerd. Er is een A- en B-selectie, ik geef al jaren les aan de B-selectie. Je hoeft niets te kennen, maar het enige dat ik vraag is inzet. Ik vind het belangrijk dat Olympia dat nog steeds doet. Iets extra’s doen voor leden, ongeacht of je er goed in bent. Daarnaast organiseer ik al 53 jaar wedstrijden.” Namens de bond gaf Verhage van 1968 tot 2017 les aan gymleiders. „Opleiden heeft altijd mijn hart. Ik mag graag kennis overdragen, maar ook andere zaken meegeven aan kinderen.” Ook is Verhage vanaf 1968 lid van de technische commissie regio Drenthe. „Vroeger was je verantwoordelijk voor de heren, dames en het groepsspringen, nu is het gesplitst.” Met plezier denkt hij terug aan de turnkampen die hij leidde. „In de zomer hielden we kampen in Ermelo en later in Lunteren, waar deelnemers uit heel Nederland naartoe kwamen. Dat was erg leuk om te doen.” Vanwege zijn activiteiten voor de bond werd hij benoemd tot erelid van de KNCGV. Als kroon op zijn werk ontving hij ook nog eens een koninklijke onderscheiding. „Ik werd naar de turnhal gelokt om toestellen te controleren. Ik ergerde me nog aan het feit dat de vlag van Olympia buiten stond. De hal was vol met familie en andere bekenden. Ik waardeer het dat mensen zich ingezet hebben om mij een lintje te kunnen geven. Dat beschouw ik als een blijk van waardering.”

Veertig jaar gymleraar

Adrie werkte veertig jaar als gymleraar aan de christelijke lts aan de Voltastraat. Hij had affiniteit met basketbal en zette een scholencompetitie op. „Het was een feest als we wonnen van het Menso Alting College of de mts. Vanuit die competitie hebben we met enkele gymleraren de basketbalclub Jump opgericht. Ik ben nog secretaris van Jump geweest en ik heb nog een poosje meegedaan.” De waarnemend voorzitter, die hoopt dat snel een nieuwe voorzitter zich meldt, heeft nog een wens voor Olympia. „De turnhal is een mooie accommodatie, maar we missen een tribune voor publiek. We houden nu wedstrijden in het Activum, waardoor we de toestellen steeds van de turnhal naar de sporthal moeten slepen.”

Naast het vele werk voor Olympia verrichten Yvonne en Adrie ook kerkenwerk. „Ik ben al dertig jaar betrokken bij de kindernevendienst”, zegt Yvonne, die onderwijzeres was. „Wij vullen samen de functie van scriba van de Oosterkerk in. Het is geen evangeliserende kerk, maar omzien naar elkaar vinden we erg belangrijk. Kerkenwerk levert ons hele goede contacten op.” Adrie vindt dat je niet steeds nee kunt zeggen tegen vrijwilligerswerk. „Overal heb je vrijwilligers nodig. Er wordt wel eens gezegd dat men geen tijd heeft, maar het is een kwestie van ergens tijd voor vrij maken. Bij Olympia en de kerk hebben we trouwens geen klagen over mensen, die zich vrijwillig willen inzetten.” Naast hobby’s als zeilen, wandelen en lezen brengt Adrie pakketten rond voor de stichting One, die zorgt voor maatschappelijke, praktische- en inkomensondersteuning voor hulpbehoevenden. Adrie en Yvonne komen beiden niet uit Hoogeveen, maar ze hebben geen spijt van hun keus naar Hoogeveen te gaan. „Ik voel me een Hoogevener”, zegt Adrie. „Dit is de plek waar ik leef, maar diep in mijn hart blijf ik wel een Zeeuw. Dat gevoel blijft wel. Van Zeeuwen wordt altijd gezegd dat ze zuinig zijn. Dat komt ook door die boterreclame van Zeeuws Meisje, maar ik kan zeggen dat dat wel klopt.”

Reinier de Boer

(Publicatie uit Hoogeveensche Courant van vrijdag 21 januari 2022)